همونطور که میدونید ما هر دو هفته یکبار روزهای چهارشنبه تو طبقه ۱۴ Seager یک فیلم ایرانی نمایش میدیم. البته دیدن فیلم برای ما خودش داستانی داشته و ظاهراْ این داستان حالا حالاها ادامه هم داره (یک نمونهاش هم همین پستی بود که در دقیقه نود از دستم پرید).
خوب یکی بود یکی نبود. یکی از شبهای زمستون پارسال بود که طی مراسم وینگ خورون تو لویز جمع شده بودیم دور یک میز و طبق عادات ایرانی داشتیم مشکلات جهان و حومه رو حل و فصل میکردیم که ایده نمایش فیلم همچون شهابی از ذهن یکی از بچهها گذشت و بقیه هم همصدا توافق خودشون رو اعلام کردن بعدش یک نگاهی به دور میز انداختن و ظاهراْ از اونجا که فردی بیکارتر از من تو گروه پیدا نکردن من رو به عنوان مسئول فیلم انتخاب کردن. قرار شد فردای اون روز من با نماینده ISO (محفف International student office) تماس بگیرم و در مورد امکان و نحوه پخش فیلم اطلاعات بگیرم. بعد از صحبت و مشورت با مسئول ISO و بچهها به این نتیجه رسیدیم که بهتره دو سری برنامه داشته باشیم: یک سری فیلم سرگرم کننده برای دوستان ایرانی که قرار شد هر دو هفته یک بار در برجهای چهار قلوی دانشگاه پخش کنیم و یک سری دیگه برای عموم شامل ایرانیها و خارجیها (البته ما هنوز کاناداییها رو هم به عنوان خارجی میشناسیم.) که قرار شد هر سه ماه یک بار در داخل دانشگاه پخش کنیم.
یکی دو هفته اول فیلم رو از تلویزیون Seager (که تو تصویر بالا مشخصه) استفاده کردیم ولی از اونجایی که کیفیت تصویر زیاد جالب نبود تصمیم گرفتیم با مسئولان ساختمان صحبت کنیم و ازشون بخواهیم که تلویزیون رو تعمیر کنن. جامجهانی فوتبال رو هم بهونه قرار دادیم که بیشتر متقاعدشون کنیم ولی باز هم جواب نگرفتیم (باید موقع جامجهانی حاکی بریم سر وقتشون). دوباره مجمع شورای مصلحت PSA دور هم جمع شدن و در نهایت تصمیم گرفتن که بریم سراغ پروژکتور. برای پروژکتور هم قرار شد که از دانشگاه قرض بگیریم. ولی خود پروژکتور هم حکایت خودشو داشت. روز اولی که قرار شد پروژکتور را استفاده بکنیم هر چه قدر گشتیم نتونستیم کابل واسط به دیویدی پلیر رو پیدا کنیم. بنابراین مجبور شدیم از لپتاپ یکی از بچهها استفاده کنیم. فردای اون روز که داشتیم پسش میدادیم فهمیدیم که محل اتصال دقیقاْ کنار ورودی کامپیوتر بود. دفعه دیگه که دیویدی پلیر رو نصب کردیم دیدیم که خروجی مربوط به اسپیکر وجود نداره. بنابراین مجبور شدیم تلویزیون مهرداد رو بیاریم و صدا رو از طریق تلویزیون پخش کنیم. به یه رابط نیاز داشتیم که از دیویدی پلیر به اسپیکر متصل کنیم ولی هر چقدر گشتیم نتونستیم چنین چیزی رو پیدا کنیم. داشتیم تصمیم میگرفتیم که از طریق لحیمکاری دو تا کابل متفاوت رو به هم وصل کنیم که ناگهان رضا از انباری آپارتمانشون کابل مربوطه رو پیدا کرد. دیگه کمکم مطمئن میشدیم که از بابت فنی مشکلی نداریم (گرچه یک بار نتظیم پروژکتور واقعاْ اذیت کرد) که یک چهارشنبه که وسیلههامونو میبردیم بالا دیدیم که گروهی از دوستان مسیحی برای برادران چینی ما سفره حضرت جیزز باز کردن و ما جای ما قبلاْ اشغال شده. حدود ۳ هفته وجود دوستان رو تحمل کردیم و برنامهمون رو با تاخیر اجرا کردیم. البته اغلب اوقات به همراه فیلم شهرام اسنک تهیه میکردن و میآوردن.
حالا که کمکم داریم به انتهای تابستون میرسیم تجربه زیادی در زمینه آپاراتچیگری بدست آوردیم و دوست داریم این تجربه رو ادامه بدیم با این حال با شروع سال تحصیلی مطمئن نیستیم بتونیم به این راحتیها پروژکتور رو امانت بگیریم ولی با این وجود دوست داریم تو شبهای سرد زمستون دور هم جمع بشیم و با هم فیلم ببینیم و چیپس و نوشابه بخوریم. اینجا باید از شهرام - شهرزاد - مهرداد و رضا تشکر کنم که هر بار زحمت زیادی کشیدن و باید معذرت بخوام بخاطر تاخیرهایی که هر از چند گاهی تو پخش فیلما داشتیم.
و اما در مورد فیلم این هفته:
چهارشنبه شب این هفته (۲۳ آگوست) ساعت۸:۳۰
محل نمایش: اتاق تلویزیون ساختمان Seager Wheeler (طبقه ۱۴). ساختمان Seager Wheeler یکی از چهار ساختمان بلند واقع در خیابان Cumberland است (پلاک ۱۰۳). نمایش این فیلم با استفاده از ویدیو پروژکتور انجام میشه.
به قلم: مریم
با توجه به اینکه سال تحصیلی جدید داره شروع میشه و بچههای ایرانی جدید دارن میان تصمیم گرفتیم برای کمک بهشون تو روزهای اول ورود به شهر یه بروشور از اطلاعات لازم برای کسایی که جدیدا به ساسکاتون میان تهیه کنیم. این خلاصه ای از اطلاعات مفصلیه که در بخش Newcomers وبسایت PSA قرار داده شده. بروشور در اختیار دفتر دانشجویان خارجی ISO هم قرار داده شده تا به بچههای ایرانی که تازه میان داده بشه. نسخه pdf بروشور هم روی وبسایت قرار گرفته و قابل داونلود کردنه.
یه نکته مهم دیگه هم اینه که واسه چندروزی ایمیلPSA قابل دسترسی نیست. دوستانی که کار ضروری دارن میتونن با این ایمیل یدک PSA تماس بگیرن. ss_psa2006@yahoo.com
به قلم: مهرداد
فستیوال سالانهء Folkfest امسال هم در ساسکاتون برگزار میشه. زمان برگزاری روزهای پنجشنبه و جمعه ۱۷ و ۱۸ آگوست از ساعت ۵ عصر تا نیمه شب و شنبه ۱۹ آگوست از ساعت ۳ بعد از ظهر تا نیمه شب هست. در این فستیوال ملیتهای مختلف برنامه هایی رو در ارتباط با فرهنگ خودشان ارائه میکنن مثل پوشیدن لباسهای سنتی و اجرای رقص و آواز محلی، و ارائه غذاهای محلی.
قیمت بلیط برای بزرگسالان ۱۲ دلار و برای بچه های زیر ۱۲ سال رایگان هست. برای تهیهء بلیط میتونید به آدرس ۳۰۳ پلاک ۵۰۶ در خیابام ۲۵ شرقی مراجعه کنید. برای بدست آوردن اطلاعات بیشتر با شمارهء ۹۳۱۰۱۰۰ تماس بگیرید یا به این لینک مراجعه کنید.
به قلم: شهرزاد
کمکهای مالی مختلفی از طرف دولت ایالت ساسکاچوان برای خانواده های بچه دار و کم درآمدی که تبعه یا مقیم کانادا هستن وجود داره. تعریف خانوادهء کم درآمد به خانواده ای اطلاق میشه با درآمد سالانهء حدودا کمتر از ۲۲ هزار دلار. دو تا از این کمکها، مکمل شغل و مکمل اجاره خانه نام دارن و ماهانه تا حدود ۴۰۰ دلار (بسته به درآمد خانواده و تعداد نفرات خانواده) از طرف دولت به خانواده کمک میشه. یه مورد دیگه خانه های دولتی هست که برای خانواده های کم درآمد بچه دار وجود داره. اجاره ای که برای این خانه ها از خانواده گرفته میشه ۲۷ درصد درآمد خانواده هست. به خانواده ای که دو تا بچه داره یه منزل دو طبقه (از نوع Town House) با سه اتاق خواب داده میشه. مورد دیگه Family Health Benefit هست که شامل پوشش خوب پزشکی و دارویی خصوصا برای بچه هاست. مورد دیگه تخفیف حدود ۵۰ درصد برای گذاشتن بچه در Day care هست. یه مورد دیگه استفادهء رایگان از تسهیلات ورزشی است (بعنوان مثال دادن بلیطهای مجانی استخر و حتی اتوبوس برای رفتن به استخر).
اطلاعات بیشتر در ارتباط با موارد ذکر شده و راه های گرفتن این امکانات رو در بخش Newcomers وب سایت PSA میتونید ببینید. (در این لینک)
به قلم: شهرام
آیا میدونید که اگه مهاجرت کانادا رو داشته باشید میتونید به کلاسهای زبان و یا کاریابی برید و در عین حال از طرف دولت حقوق دریافت کنید. دولت ساسکاچوان کمک آموزشی ایالتی تحت عنوان PTA رو برای این منظور در نظر گرفته. شما میتونید به کلاسهای رایگان زبان در کالج Kelsey برید در حالیکه حدودا ماهی ۵۰۰ دلار بصورت بلاعوض دریافت کنید (البته اگه درآمد نداشته باشید و در حساب بانکیتون هم پول زیادی موجود نباشه). همچنین در ارتباط با کاریابی Saskatoon Open Door Society یک دورهء Mentorship داره و Saskatchewan Intercultural Association هم دو دوره بنامهای ELT و IIP داره. این دوره ها هم PTA پرداخت میکنند. هدف هر یک از این دوره ها آشنا کردن متقاضی با رزومه نوشتن، با چگونه انجام دادن مصاحبهء کاری، پیدا کردن محلهای کار متناسب با قابلیتهای فردی درخواست کنندهء کار، و نهایتا فرستادن فرد به یک دورهء آزمایشی چند ماهه در یک محل کار هست.
اطلاعات بیشتر در ارتباط با موارد ذکر شده و راه های گرفتن این امکانات رو در بخش Newcomers وب سایت PSA میتونید ببینید. (در این لینک)
فرستنده: شهرام
چهارشنبه شب این هفته (۹ آگوست) ساعت ۸:۴۵، PSA فیلم ایرانی کما رو نمایش میده.
کارگردان: آرش معیریان بازیگران: محمدرضا گلزار، امین حیایی، مهناز افشار، حدیث فولادوند و آتیلا پسیان
عکسهای محمدرضا گلزار و سایر بازیگران فیلم کما رو در این لینک میتونید ببینید.
محل نمایش: اتاق تلویزیون ساختمان Seager Wheeler (طبقه ۱۴). ساختمان Seager Wheeler یکی از چهار ساختمان بلند واقع در خیابان Cumberland است (پلاک ۱۰۳). نمایش این فیلم با استفاده از ویدیو پروژکتور انجام میشه.
به قلم: شهرام
س از انجام ۱۲ بازی مابین ۴ تیم شرکت کننده در جام فوتبال PSA، تیم صدر نشین این دوره از مسابقات مشخص شد. نام تیم قهرمان مسابقات RHTTE و بازیکنان این تیم: رضا معاضد (کاپیتان)، آقای الهی، و سه بازیکن چینی (Ky, Tao, Tvuag) هستند. ۴ تیم شرکت کننده، روز جمعه (چهارم آگوست) ساعت ۳۰/۶ عصر یه بازی دوستانه در زمین چمن شمال ساختمان Assiniboine (شمالیترین ساختمان مابین ساختمانهای بلند در پارک McEOWN واقع در خیابان Cumberland) با هم انجام میدن و همچنین جوایز و یادوارهء مسابقات به تیم صدر نشین مسابقات تقدیم خواهد شد. مبارکشون باشه!
جدول وضعیت بازیها به شرح زیر است:
تشکر از همهء بچه ها که بازیهای قشنگی رو انجام دادن و از رضا ملک که سازمان دهندهء این دوره از مسابقات بود.
خبر دیگه در مورد فوتبال اینکه: همونطور که احتمالا میدونید PSA به مسابقات فوتبال دانشگاه یه تیم معرفی کرده. حدود ۸۰ درصد بازیکنان تیم PSA از بچه های کاردرست فوتبالیست ایرانی هستن. باعث افتخاره که بعد از ۹ بازی که انجام شده، تا الان PSA مابین ۲۸ تیم شرکت کنندهء دانشگاه مقام دوم رو داره. نتایج مسابقات رو در این لینک میتونید ببینید.
به قلم: شهرام
فستیوال تاتر حاشیه ای (Fringe Theatre) ساسکاتون طی روزهای سوم تا سیزدهم اگوست در ساسکاتون (عمدتا در خیابان Broadway) برگزار میشه. در این فستیوال بیش از ۳۷۵ اجرای زندهء تاتر، نمایشهای مربوط به بچه ها، و اجرای موسیقی در داخل سالن و یا در خیابان انجام میشه. برای کسب اطلاعات بیشتر به این لینک مراجعه کنید و یا با شماره ۶۶۴۲۲۳۹ تماس بگیرید.
به قلم: شهرام
بعد از دو پست پشت سرهمی که مهرداد در مورد تعداد امضاها فرستاد وسوسه شدم آماری در این مورد در بیارم. تا زمانی که من آمار رو در میآوردم در مجموع ۵۰۷ امضا جمعاوری شده بود در حالی که ۱۵ تای اونها یا خالی بودن و یکی از اونها بدون نام و نشان بود. بنابراین ۴۹۱ تا امضای معتبر داشتیم. از این تعداد دانشگاه واترلو با ۸۰ امضای معتبر (با نام و نشان) در صدر جدول قرار داره و دانشگاه UBC با ۷۰ دانشگاه دومه. دانشگاههای آلبرتا- کونکوردیا و تورتنو به ترتیب با ۳۶- ۳۰ و ۲۴ امضا در مکانهای سوم تا پنجم هستن. در این میان دانشگاه ساسکاچوان با ۱۳ امضا یازدهمین دانشگاه تو این لیست به حساب مییاد. یه نکته جالب اینکه از ایران ۱۵ دانشجو این لیست رو امضاء کردن در حالی که با ۹ امضای بدون مشخصات بیشترین آمار رو از این لحاظ دارن. (میشه حدس زد که اومدن به کانادا احساس امنیت رو تو بچههای ایرانی افزایش داده.) از کشورهای دیگر هم فقط دو تا دانشجو از آمریکا این نامه رو امضاء کردن. ترجیح میدادم تعداد دانشجوهای ایرانی هر دانشگاه رو داشتم چون مسلماْ تو شهرهایی مثل ونکوور و تورنتو که مرکز زندگی مهاجران ایرانیه بالتبع تعداد دانشجوها هم زیاد خواهند بود. نکته جالب دیگه اینکه تعداد زیادی دانشجوی غیر ایرانی هم این لیست رو امضاء کردن. خوندن پیغام بچهها هم خالی از لطف نیست. بعضیها با لحن شدیدالحنی اعتراض کردن و حتی تهدید کردن که بعد از اتمام درس به ایران برمیگردن. بعضیها هم غلطهای فاحش داشتن تو نوشتههاشون. البته بعضیها هم خیلی خوب نوشته بودن و به نکات جالبی اشاره کرده بودن.
اینجا خلاصهای از این آمار رو میتونید ببینید:
به قلم: مریم
امروز لیست امضاهای قیدشده برای پتیشن مربوط به مشکلات عدم صدور ویزا برای ایرانیان رو نگاه میکردم. تعداد امضاها به حدود ۵۰۰ تا رسیده ولی متاسفانه تعداد دانشجویان ایرانی دانشگاه ساسکاچوان که پتیشن رو امضا کردن از تعداد انگشتای یه دست تجاوز نمیکنه. من معتقدم ما هممون وظیفه داریم از مزیت حضور خودمون در اینجا استفاده کنیم و مشکلات دوستانمون رو به اندازه مشکلات خودمون جدی بگیریم. شاید خیلی از ما (مثل خود من) خویشاوندی رو نداریم که بهش ویزا نداده باشن، ولی هممون دوستان و هموطنانی رو میشناسیم که چنین مشکلی داشته باشن. آیا واقعا میتونیم امیدوار باشیم که روزی ما دانشجویان ایرانی دانشگاه ساسکاچوان هم از حاشیه به متن بیایم و به اندازه دوستانمون در دانشگاههای دیگه کانادا در امور گروهی و صنفی مشارکت کنیم و کمترین هزینه ممکن رو که فقط و فقط یه امضاست برای بهبود وضعیت خودمون و دوستانمون بپردازیم؟
فرستنده: مهرداد