همیشه بین بچه ها بحث مقایسه علمی بین آمریکا و کانادا وجود داره. نظر خیلی از بچهها اینه که تفاوت چشمگیری بین میران تولید علم در آمریکا با اینجا وجود داره و خیلی وقتا بحث با این جمله تموم میشه که : بابا آمریکا یه جای دیگهس. شماره این هفته Macleans مطلبی در این رابطه داره که جالبه. بهانه پاول ولز نویسنده مطلب برای نوشتن این متن که عنوانش هست: مسیری که هارپر بهتر است در آن آمریکایی تر شود، درو شدن جوایز نوبل علوم امسال توسط آمریکاییهاست. امسال نوبل شیمی رو محققی از دانشگاه استنفورد برده و نوبل پزشکی به محققینی از دانشگاههای اسنفورد و ماساچوست و نوبل فیزیک به پژوهشگری از ناسا رسیده. دلیلی که پاول برای موفق بودن آمریکا در این زمینه داره بودجهایه که دولت فدرال آمریکا به تحقیق تخصیص داده. از این نظر دولت آمریکا در دنیا اوله و برعکس بقیه دنیا فقط در این جهت پیش نمیره که تحقیق و پژوهش رو به عهده صنعت بزاره.
در این مقاله، مثال مقایسهای جالبی بین کانادا و آمریکا از این جهت ارائه میشه. مثال مربوط به Canadian Institutes of Health Research هست. این نهاد تحقیقی، با در نظر گرفتن تفاوت جمعیت دو کشور، بودجهای کمتر از یک سوم معادل آمریکاییش داره و بخور و نمیر روزگار رو میگذرونه. بحث نویسنده اینه که دلیل تفاوت زیاد علمی آمریکا و کانادا عدم تخصیص بودجه دولتی کافی به این مقوله در کاناداس و این همون چیزیه که دولت کانادا باید از دولت آمریکا یاد بگیره، . البته نه پیروی چشمبسته در سیاستهای جهانی. خبر خوب اینه که هارپر قول داده در بررسی بودحه بعدی، میزان سرانه تحقیق و پژوهش رو مورد بازنگری قرار بده. با این تفاصیل به نظر شما هم واقعا آمریکا برای دانش و پژوهش یه جای دیگهس؟
اصل مقاله رو میتونید از وبسایت مجله در این آدرس بخونید.
به قلم: مهرداد
یه مدتی پیش یه بحث جالبی بین من و یه دوست خیلی عزیز در گرفت راجع به اینکه مبلغ متداول tip یا به قول خودمون چه میدونم شیرینی یا انعام یا هرچی در کانادا (علیالخصوص در رستورانها) چقدره. من که شنیده بودم این مبلغ حداقل ۱۰ درصد صورتحسابه اصرار بر این موضوع داشتم و اون دوستم می گفت که هیچ دلیلی بر این وجود نداره و البته هیچ راهی هم برای اثبات موضوع نبود. تا اینکه هفته قبل شاهد از غیب رسید و یه مطلب رو راجع به تیپ دادن در The Sheaf که نشریه دانشجویی دانشگاهه دیدم. با توجه به اینکه خیلی های دیگه هم مثل من و دوستم ممکنه تکلیفشون با این موضوع روشن نشده باشه، دیدم بد نیست این مطلب رو اینجا بزارم تا شاید کمکی کنه یا اینکه اگه دوستان دیگه نطری راجع بهش دارن و یا تجربه دیگهای دارن مطرح کنن. به هر حال، با حساب کتابایی که این بنده خدا کرده معلومه که این ده درصد هم همچین مالی نیست و به جایی نمیرسه.
اصل این مطلب جالب رو میتونید تو این آدرس در صفحه ۱۴ پیدا کنید. کلی اطلاعات راجع به انواع مختلف تیپ دادن توش هست.
به قلم: مهرداد
خبردار شدیم که مادر محترم دوست عزیزمون آقای دکتر هنرآموز دار فانی رو وداع گفتن. هممون میدونیم که غم از دست دادن عزیزان اون هم در سرزمینی غیر از وطن چقدر میتونه سخت باشه مخصوصاْ که این شخص مادر آدم باشه. ما اینجا کمال همدردیمون را با آقای دکتر هنرآموز اعلام میکنیم و براشون طول عمر و صبر آرزومندیم.
اعضای PSA
دوستان عزیز همون طور که تو پست قبلی نوشته بودیم فردا شب (چهارشنبه ۱۸ اکتبر) از ساعت ۶:۳۰ برنامه افطاری خواهیم داشت در طبقه همکف ساختمان سوریس هال. خوشبختانه تونستیم پروژکتور رو هم رزرو کنیم و بنابراین بعد از برنامه افطاری فیلم کافه ترانزیت رو پخش خواهیم کرد. اگر در جریان برنامههای شبهای فیلم PSA باشید قاعدتاْ میدونید که ما از طریق پروژکتور فیلمها رو روی دیوار نمایش میدیم و در کنار دوستان هم وطنمون این حس رو داریم که انگار در یکی از سینماهای ایران داریم فیلم میبینیم. این رو هم بگم که فیلم کافه ترانزیت ساخته کامبوزیا پرتوی از سوی تماشاگران و منتقدین به عنوان بهترین فیلم جشنواره فجر سال ۸۳ انتخاب شده بود. به نقل از سایت بیبیسی فارسی این فیلم محصول مشترک ایران و فرانسه است و در برخی از جشنواره های جهانی از جمله تورنتو به نمایش در آمده و جایزه فیپرشی( انجمن بین المللی روزنامه نگاران سینمایی) را نیز دریافت کرده است. کافه ترانزیت داستان زن بیوه ای است که در یک قهوه خانه مخصوص کامیون ها در منطقه مرزی "بازرگان" تلاش می کند تا کافه اش را در فقدان شوهرش سرپا نگه دارد. او علاوه بر غلبه بر مشکلات پیش رو باید با مانع تراشی های برادر شوهرش که خواهان ازدواج با او به بهانه حفظ سنت و آبرو است نیز دست و پنجه نرم کند.
به امید دیدار تمام دوستان روزهدار و روزهندار در برنامه فردا شب
به قلم: مریم
یکی از انواع ویزا برای مهاجرت به آمریکا نوع Diversity Visa Lottery است. ویزا به کسی داده میشه که در قرعه کشی سالانه ای که برای این منظور در نظر گرفته شده شرکت کنه و اسمش در بیاد. برای شرکت در این نوع قرعه کشی شخص باید حداقل دیپلمه باشه و محل تولدش از لیست کشورهایی باشه که طی سالهای گذشته نرخ مهاجر کمی رو به آمریکا داشته اند (ایران جزء این لیست هست). طبق آمار سال قبل ۵.۵ میلیون از مناطق مختلف دنیا در این قرعه کشی شرکت کردند و به ۵۰ هزار نفر ویزا داده شد. یعنی شانس گرفتن حدود ۱٪ هست. برای بالا بردن شانس برنده شدن در یک خانواده، میشه یکبار مرد خانواده بعنوان متقاضی اصلی فرمهای مخصوص شرکت در قرعه کشی رو پر کنه و زن و بچه ها رو بعنوان همراه محسوب کنه یکبار هم زن خانواده تحت عنوان متقاضی اصلی فرمها رو پر کنه و مرد و بچه ها رو در قسمت همراه بیاره. به این صورت شانس برنده شدن در قرعه کشی میشه ۲٪. سال گذشته ۱۳۶۱ نفر از ایران در این قرعه کشی برنده شدند.
شرکت کردن در قرعه کشی رایگان هست و فقط از طریق پرکردن و ارسال اینترنتی فرم مخصوصی انجام میشه که در این لینک موجوده. ارسال اینترنتی فرم باید طی تاریخ ۴ اکتبر ۲۰۰۶ تا ۳ دسامبر ۲۰۰۶ انجام بشه. پرکردن فرم راحته و کمتر از یه ربع وقت میگیره. فقط موردی که ممکنه وقت گیر باشه اینه که لازمه که متقاضی و همراهان هرکدام یک عکس کامپیتری داشته باشند با ابعاد پیکسل ۲۴۰*۳۲۰ یا ۳۰۰*۳۰۰ و همچنین حافظه عکس باید کمتر از 62.5kb باشه. اگر در دوربین دیجیتالی که عکستون رو میخواین باهاش بگیرید امکان این وجود نداره که پیکسل عکستون رو تعیین کنید میتونید پیکسل عکستون رو در نرم افزار Photoshop تغییر بدید (این نرم افزار روی کامپیوترهای دانشکدهء مهندسی موجود هست). کافیه که عکستون رو در این نرم افزار باز کرده و به قسمت Image و بعداز اون به قسمت Image Size رفته و ابعاد پیکسل رو تعیین کنید. ضمنا ساده ترین راه برای کم کردن حافظهء عکس اینه که عکس رو با نرم افزار Microsoft Paint باز کنید و اون رو با فرمت JPEG ذخیره کنید. برای اینکه مطمئن بشید که عکستون معتبر هست یا نه، میتونید در این لینک آنرا چک کنید. جزئیات اینکه عکس باید چه ویژگیهایی رو داشته باشه و همچنین دستورالعمل کامل شرکت در لاتاری رو در این لینک میتونید ببینید.
به قلم: شهرام
از اونجایی که گروهی از دوستان ما در طی ماه رمضان روزهدار هستند تصمیم گرفتیم چهارشنبه هفته آینده ۱۸ اکتبر در اطاق بازی (Play room) ساخاتمان سوریس هال برنامه افطاری داشته باشیم. برای افطاری قراره PSA لوازم اولیه مثل نون - پنیر - خرما - گردو و چایی رو تهیه کنه و در کنارش پاتلاکی داشته باشیم از غذاهای متنوع ایرانی. بعد از افطار هم سعیمون اینه که بتونیم فیلم (کافه ترانزیت) رو نشون بدیم. خوشحال میشیم شما دوستان روزهدار و روزهندار رو در این برنامه ببینیم.
مکان: طبقه همکف ساختمان شماره ۱۰۵ (سوریس هال Souris Hall) واقع در پارک مک ایون McEown Park خیابان کامبرلند Cumberland Ave.
زمان: چهارشنبه هفته آینده ۱۸ اکتبر (حدودهای ساعت ۶:۳۰)
به قلم: مریم
نادر لطف کرده و این لینک رو برای درج در وبلاگ فرستاده. مسئله مربوط به مشکلات دانشجویان ایرانی ساکن کانادا در اخذ ویزا برای همسران و والدینشونه. این مسئلهایه که مدتیه گریبان ایرانیان ساکن کانادا رو گرفته و متاسفانه به دلیل عدم همراهی همه ایرانیان، نتونسته تا حالا حل بشه. PSA همیشه سعیش این بوده که موضوع رو در معرض توجه هموطنانمون قرار بده و ازشون بخواد برای سرنوشت خودشون و هممیهنانشون وقت و بهای بیشتری صرف کنند. برای نمونه میتونین به این مطلب وبلاگ که مربوط به امضای پتیشن (که در گزارش بیبیسی هم بهش اشاره شده) و این کار آماری جالبی که مریم زحمتش رو کشیده بود مراجعه کنید.
به قلم: مهرداد
نمایش کمدی sic از تاریخ 12 تا 21 اکتبر در دانشکده تئاتر دانشگاه به نمایش گذاشته میشه. ما تصمیم داریم روز سه شنبه 17 اکتبر بریم و نمایش رو ببینیم. قیمت دانشجویی بلیط 10$ و قیمت معمولیش 15$ هست. اگه تمایل دارید با جمع ما نمایش رو ببینید لطفا با من به این آدرس mehrdad_s1973@yahoo.com تماس بگیرید.
October 11 – 21, 2006
[sic]Written by Melissa Gibson
Directed by Pamela Haig Bartley
“Description [sic], written by Melissa James Gibson, is a viciously funny play that treats on the "Quarter Life Crisis," a growing epidemic among those in their mid-twenties and mid-thirties who find what was once an endless spectrum of post-college opportunities dwindling in the harsh light of reality. The Village Voice called it "a bittersweet, frequently hilarious catalog of mistakes, regrets, opportunities missed or botched."
به قلم: مهرداد
پنجشنبه هفته گذشته جلسه مربوط به انتخابات اعضای مرکزی PSA با حضور دوستان تشکیل شد. اینجا جا داره از تمامی دوستانی که زحمت کشیده بودن و اون شب امده بودن تشکر کنم. همچنین از اعضای سابق PSA بالاخص آقا شهرام که این یک ساله واقعاْ وقت زیادی رو برای PSA گذاشتن سپاسگذاری میکنم.
نتیجه جلسه از این قراره:
شهرام: مسئول ورزش
رضا: امور مالی و ارتباطات
زری: مسئول وبلاگ
پویان: مسئول فیلم
مهرداد: مسئول وبسایت
کوروش: مسئول برنامههای PSA
از طرفی بد ندیدیم حالا که کمکم هوا سردتر شده هر از چندگاهی برنامههای شبانه داشته باشیم و هر جلسه به صورت تخصصی روی موضوعی برنامه داشته باشیم.
باز هم جا داره از تمامی دوستان تشکر کنم و امیدوارم در طی زمستون بتونیم برنامههای متنوع و مفیدی داشته باشیم.
به قلم: مریم
من الان سرویس PictureTrail رو دیدم و بعد هم دو نمونه ازش ساختم و گذاشتم بغل صفحه. اینجوری کاربر قادره عکساش رو آپلود کنه و بعد به شکلای مختلف توی وبسایت یا وبلاگش به نمایش بزاره. با اینکه بامزهس من هنوزم سرویس نمایش عکس Flickr رو ترجیح میدم. راستی این عکسا مربوط به سفر کلگری بچه هاس که من دم دست داشتم و آپ کردم.
به قلم: مهرداد
اخیرا در خیابان دوم سینمایی با ۱۲ پردهء نمایش احداث شده. روز شنبه سی ام سپتامبر بمناسبت Community Day ده فیلم بطور رایگان به نمایش گذاشته میشه.
به قلم: شهرام