وبلاگ انجمن دانشجویان ایرانی دانشگاه ساسکاچوان (PSA)

PSA هیچ مسئولیتی در رابطه با صحت مطالب منتشر شده ندارد. psa.usask@gmail.com

وبلاگ انجمن دانشجویان ایرانی دانشگاه ساسکاچوان (PSA)

PSA هیچ مسئولیتی در رابطه با صحت مطالب منتشر شده ندارد. psa.usask@gmail.com

نام دانشگاه

دوستی کامنت گذاشته بودند و در مورد اینکه نام دانشگاه چه مقدار در زمینه پذیرش تاثیر دارد پرسیده بودند. نام دانشگاه مسئله جنجال برانگیزی است و امیدوارم این پست کدورتی ایجاد نکند.  

۱- اهمیت نام دانشگاه از استادی به استاد دیگر و مهمتر از دانشکده‌ای به دانشکده دیگر متغیر است. دانشکده‌هایی که دانشجوی ایرانی زیاد و بالاخص استاد ایرانی داشته باشند اطلاعاتشان از دانشگاههای ایران بالاست. استادهایی هم که قبلاْ دانشجوی ایرانی داشته باشند مشخصاْ اطلاعاتشان بسیار بالاست. به عنوان مثال دانشکده مکانیک بیشترین ایرانی را دارد. من فکر می‌کنم این مسئله تا حدی به وجود اساتید ایرانی دانشگده برمی‌گردد. این اساتید با گرفتن دانشجوی ایرانی آغاز به معرفی دانشجویان ایرانی کردند.  تا آنجایی که من می‌دانم استادها موقع گرفتن دانشجو رزومه فرد را به اساتید ایرانی نشان داده و نظرشان را می‌پرسند. اساتیدی که قبلاْ دانشجوی ایرانی داشته‌اند هم اطلاعات بیشتری نسبت به بقیه دارند و اغلب از دانشجویان خود هم اطلاعات می‌گیرند (البته رزومه نشان نمی‌دهند).   

   

۲- من نام دانشکده مکانیک را صرفاْ‌ از این لحاظ آوردم که خودم دانشجوی این دانشکده هستم و اطلاعاتم در این زمینه است وگرنه تعداد اساتید ایرانی برخی دانشکده‌ها بیشتر است. 


۳- دانشکده‌هایی که دانشجوی ایرانی کمتری دارند گاهاْ اساتید فرقی بین دانشگاه مختلف ایران قائل نیستند.  

 

۴- با تمام این اوصاف با اینکه احتمال گرفتن پذیرش برای دانشجویان دانشگاه آزاد کمتر است ولی در عمل چند تن از دوستان ما هستند که در این دانشگاه درس خوانده‌اند. بنابراین با داشتن معدل بالا می‌توانید نظر موافق برخی اساتید را جلب کنید.  

 

*من به شخصه ۱۰۰٪ به توانایی امتحان کنکور برای شناخت دانشجو در عرض کمتر از ۵ ساعت شک دارم و مطمئن هستم که توانایی افراد را نمی‌توان بصورت ۱۰۰٪ از روی نام دانشگاه نتیجه گرفت. ولی از طرف دیگر فکر می‌کنم با اطلاعات کمی که هر دو طرف (دانشجو و استاد) از همدیگر دارند صرفاْ می‌توان به اطلاعات نیمه آماری هر چند نادرست اکتفا کرد.  

 

به قلم مریم

توضیح در مورد یک اشتباه

یکی از دوستان عزیز ایمیل زده بودند و گلایه کرده بودند از این که ما چرا کم‌کاری می‌کنیم و به بعضی کامنت‌ها جواب نمی‌دیم. اول از همه اینکه ما واقعاْ شرمنده‌ایم.  همونطور که می‌دونید در حال حاضر من و سیمین هر دومون اینجا می‌نویسیم و این‌کار با برنامه خاصی اجرا نمی‌شه. هر کداممون که مطلب جالبی داشته باشیم می‌نویسیم. گاهی اوقات هم که سرمون گرم درس و پروژه و امتحان می‌شه که در این‌گونه مواقع هم شما باید ما را ببخشید. در مورد کامنت‌ها اغلب اونهایی که سوال مشخص پرسیده باشند را من جواب می‌دم. گاهی اوقات دوستان و خود من صرفاْ برای شوخی و اینکه نظری داده باشیم کامنت می‌دیم که اغلب جوابی بهشون داده نمی‌شه.  

در مورد انتشار کامنت‌ها هم احتمالاْ اشتباهی پیش آمده وگرنه به صورت عمدی پاک نمی‌شوند مگر اینکه کاملاْ خارج از محدوده معتارف باشند. بنابراین اگر کامنت شما پاک شده من اینجا از شما معذرت می‌خوام و مطئنم که این یک اشتباه بوده که امیدوارم دیگر تکرار نشه.  

و در نهایت اینکه از اینکه دوستانی داریم که این وبلاگ را می‌خونن خیلی خوشحالیم و امیدوارم که مطالب ما حتی به مقدار کم برای کسانی که قصد آمدن به ساسکاتون را دارند مفید فایده باشد.   

 

به قلم: مریم

 

به قلم مریم

دوربین همراه داشته باشید

به بهترین عکسهای زمستانی  درهر نقطه‌ای از ساسکاتون و مناطق حومه‌ای جایزه تعلق می‌گیرد.  ایده / نورپردازی و رنگ عکسها که بیشتر تابع مهارت و علاقه عکاس است از معیارهای امتیاز دهی به شمار می‌رود.  

 

به قلم سیمین

اخبار

ا- این هفته از طرف رئیس دانشگاه یک ایمیل به همه دانشجوها زده شده بود تحت عنوان گسترش خوابگاهها. در این نامه آمده شده که دولت محلی ساسکاچوان برای ساخت یک مجموعه بزرگ خوابگاهی به دانشگاه اعتبار در نظر گرفته. ظاهراْ تا پنج سال آینده تعداد خوابگاهها دو برابر شده و تعداد دانشجوهای ساکن از ۶ در صد به ۱۵ درصد افزایش خواهند یافت.


۲- امسال قرار بود محوطه وسط دانشگاه یک زمین اسکیت رو باز درست کنند. این هفته من متوجه شدم که زمین اسکیت وسط دانشگاه آماده است. از اونجایی که این روزها هوا خوب و اغلب اوقات بهاریه زمان بسیار خوبیه برای ورزش‌های زمستانی مثل اسکی و اسکیت.

 

۳- سومین خبر اینکه هفته گذشته international week بود در دانشگاه. طی این هفته دانشجویان از کشورهای مختلف هر کدام گوشه‌ای از فرهنگ خود را ارائه می‌دادند. از ایران هم نورالله به همراهی یک دختر کانادایی-هندی مراسم تنبک‌زنی داشتند. در صورت امکان در پست بعدی فیلم اجرای تنبک نورالله را خواهم گذاشت.

 

به قلم: مریم

نخست وزیرخوش تیپ ما!

 

ایرانتو: دولت محافظه کار سرانجام توانست با جلب موافقت حزب لیبرال ، لایحه بودجه کل کشور را بتصویب رسانده و عملا از پارلمان رأی اعتماد بگیرد.
مایکل ایگناتی یف، رهبر جدید حزب لیبرال ، پیش از این درخواست چند مورد اصلاح در مفاد بودجه را کرده بود که بلافاصله از سوی محافظه کاران پذیرفته شد.
در جلسه روز دوشنبه اصلاحات پیشنهادی ، با 214 رأی مثبت در مقابل 84 رأی منفی دو حزب نئودمکرات و بلاک کبکوا به تصویب رسید.
بدین ترتیب دولت محافظه کار استفن هارپر که تا دو ماه پیش در آستانه سقوط قرار گرفته بود، بار دیگر در مسند قدرت باقی ماند. 

نتیجه اخلاقی:  

۱-اجازه فعالیت به احزاب مخالف و اختیارات این احزاب در امور کشور سبب بالا رفتن دموکراسی و به اصطلاح مخابراتی استفاده از diversity  در کیفیت قانونگداری و مدیریت می گردد 

۲- هیئت ظاهری نخست وزیر سبب inspiring و encouraging در جهت همکاری عموم می گردد. 

  

به قلم سیمین

نکات مثبت و منفی زندگی و تحصیل در کانادا

چند مساله مهم هست که من اینجا مطرح می‌کنم . دوست داشتید بیاید نظر بدین. 

اول اینکه با توجه به افرادی که من اینجا دیدم فرق چندانی بین اینکه شما از ایران برای پذیرش اقدام کنید با از داخل کانادا وجودنداره. بیشتر به استاد بستگی داره که دنبال دانشجو باشه یا نه. 

دوم اینکه رزومه و معدل در گرفتن پذیرش از استاد مهمه. دانشگاههای معتبر ایران به خصوص شریف اینجا هم شناخته شده اند. 

سوم PhD و کلا مقاطع تحصیلی حساب شده‌تر و در مقایسه سخت‌تر از ایرانه بنابراین باید ذاتا آدم کوشایی باشید که از زندگی آکادمیک خسته نشید.

چهارم اساتید کانادایی به مراتب بهترن ولی خوب تعدادشو کمتره و آسیایی‌ها سخت گیر و منضبط هستند که خیلی وقتها سبب درگیری استاد و دانشحو و به تعداد مکرر انصراف یا قطع فاند میشه. استاد منم یک دو بار اساسی تاحد سکته دادن دعوام کرده. وقتی هم خوش اخلاق میشه مهربونه ولی به سکته دادنش نمی‌ارزه چون من هر بار فکر می‌کنم اخراج شدم و احساس stable بودن نمی‌کنم و مجبورم بعد بشینم فکر کنم که حالا با study permit اینجا بمونم چیکار کنم یا برم ۳ سال ول بگردم با کدوم دانشگاه اپلای کنم بگم تا الان کجا بودم و چیکار می‌کردم. خوب اینا خیلی استرس آوره. یکی از دوستانم که بعد از یکسال ول کرده بود. رفته بود دانشگاه دیگه چون قبلا پذیرششو differ کرده بوده. پس بد نیست از چند جا پذیرش داشته باشید.

خلاصه وقتی میفتین دنبال کار apply کردن حتما این پارامترها رو در نظر بگیرید و اینکه آیا در این مقطع تحصیل تنها هدف شما هستش یا نه. اگر می‌خواهید بیاید اینجا و کار کنید فقط دنبال master باشید چون برای دکترا خیلی فرصت شغلی محدودتره. در مورد مهاجرت هم راستش من هیچ وقت دنبالش نبودم چون شانسیه و ممکنه تو یه مقطع زندگی استرس زیادی وارد بکنه. همونطور که درمورد خیلی از فک و فامیل و دوست و آشناها دیدیم.  

من الان که اومدم کانادا احساس فوق العاده‌ای ندارم و به قول رضا اون آسمان خراشها و هلیکوپترهایی که تو تی‌وی می بینید مال چند تا شهر بزرگ دنیاست و منتطر نباشید که اینجا وارد دنیای تکنولوژی بشید و خیلی عجیب و غریب باشه. ازون لحاظ فکر کنم امارات و سنگاپورو مالزی از ما جلوتر باشن. درنتیجه اصلا توصیه نمی‌کنم به عشق تکنولوژی و ماشین و توریست بازی بیاید اینجا.

مساله دیگه که خیلی از ماها به خاطرش اینجا هستیم اینه که دانشگاههای آمریکای شمالی سطح کیفی بهتری نسبت به کل دنیادارند و مدرکشون هم در ایران معتبر و به راحتی قابل ارزشیابیه و  امکانات علمی خوبی که اینجا فراهم هست جو را برای تحقیقات مستعد می‌کنه.

 

به قلم: سیمین

کار و درس هم زمان

دوستی از ایران ایمیل زده و دو مورد کار و درس همزمان پرسیده بودند. برای فرد مجرد حداقل هزینه زندگی تک نفره به قرار زیر خواهد بود: 

 

۴۰۰-۵۰۰ هزینه مسکن 

۱۰۰ رفت و آمد و پوشاک

۲۰۰ تا ... هزینه خورد و خوراک  

 

بنابراین هر نفر حداقل حدود ۸۰۰ دلار هزینه زندگی خواهد داشت. البته هزینه‌های دانشگاه هم جای خود دارند. برای دوره تحصیلات تکمیلی (فوق لیسانس و دکترا) هزینه دانشگاه تا کنون حدود ۳۰۰ دلار در ماه (۳۶۰۰ دلار سالانه) بود. اکنون زمزمه‌هایی در مورد افزایش این رقم مخصوصاْ‌ برای دانشجویان بین‌المللی به گوش می‌رسد. برای دانشجویان لیسانس این رقم بالاتر است. (فکر می‌کنم هزینه ثابت + تعداد واحدهای برداشته شده باشد.)  

 

و اما در مورد درآمد: حداقل درآمد مربوط به کارهایی همچون فروشندگی است که حدود ۹ دلار برای هر ساعت است. هر چقدر کار سختتر و تخصصی‌تر باشد این رقم بالاتر خواهد بود. اینجا کار کردن برای جوانان یک مسئله جا افتاده است. البته همانطور که قبلاْ هم نوشته بودم اگر مهاجرت داشته باشید می‌توانید وام تحصیلی بگیرید و تعداد ساعت کار هم برای شما نامحدود خواهد بود. (حداکثر ۲۰ ساعت با ویزای دانشجویی)  

 و در خاتمه اینکه زبان مرسوم در این ناحیه کلاْ انگلیسی است و مردم به ندرت فرانسه بلدند.  

 

به قلم:‌مریم

ورزش در ساسکاتون ۱

یادمه زمانی که ایران بودم و کار پذیرشم درست شده بود یکی از موضوعاتی که تو اینترنت دنبالش بودم شرایط استفاده از امکانات ورزشی دانشگاه و شهر بود. فکر می‌کنم دانشگاه ساسکاچوان یکی از بهترین سالن‌ها و امکانات ورزشی دانشگاهی را در کانادا داراست. با داشتن کارت دانشجویی شما می‌توانید به صورت رایگان از اغلب امکانات ورزشی دانشگاه استفاده کنید. سالن ورزشی قدیمی دانشگاه در دانشکده Education قرار داره که شامل یک سالن بزرگ چند منظوره- یک سالن ورزش‌های رزمی- سالن اسکواش و استخر شنا است.   

ساختمان تازه ساز و بزرگ ورزشی (معروف به PAC) تقریباْ تمام امکانات ورزشی اعم از:‌ دیوار صخره‌نوردی - باشگاه بدنسازی (سالن بسیار مجهز و بزرگ)‌ - سالن رقص- زمین دویدن - استادیوم والیبال و بسکتبال- چندین سالن اسکواش - استخر شنا و مرکز بهداشت ورزشی را دارد. در قسمت ورودی هر دو ورزشگاه با ارائه کارت دانشجویی حوله تمیز بگیرید.  

به جز این دو ساختمان دانشگاه چندین زمین چمن - زمین تنیس - یک استادیوم فوتبال - یک استادیوم فوتبال آمریکایی - سالن هاکی روی یخ و کرلینگ دارد. بنابراین اگر عازم دانشگاه ساسکاچوان هستید حتماْ قسمتی از وقتتان را برای ورزش در نظر بگیرید.  

در پست‌های بعد بصورت جزیی در مورد امکان استفاده از این امکانات خواهم نوشت.  

 

به قلم:‌مریم