تسلیت

از طریق دوستان خبردار شدیم که هموطن عزیزمان خانم نسرین سقای همسر آقای دمیرچلی در اثر سانحه رانندگی جان خود را از دست دادند. در اینجا ضمن عرض تسلیت به همسر و فرزندان مرحومه به اطلاع می‌رساند که مراسم خاکسپاری ایشان روز شنبه ۱۶ جون از ساعت ۱۱ تا ۲ ظهر در Acadia Funeral Home برگزار خواهد شد.

از طرف اعضا PSA

یک روز در فارستری فارم

طبق برنامه‌ای که داشتیم روز یکشنبه حدودهای ساعت ۱۰ صبح از روبروی سیگرویلر با دوچرخه حرکت کردیم و قرار شد بقیه دوستانمون با ماشین به ما بپیوندند. هوا عالی بود و دوچرخه سواری اساسی حال داد. قبل از ناهار بچه‌ها مسابقه فوتبال راه انداختن و وقتی همه به اندازه کافی گشنه و تشنه شدن بساط کباب رو راه انداختیم.

 

بعد از کباب مثل همیشه چایی قند پهلو و صحبت چسبید. بعد از چایی مثل همه پیک‌نیک‌های ایرانی خوردیم و خوردیم و بعدش همون طور که PSA قول داده بود به تیم برنده جوایزی اهدا شد. قرار شد مسابقه اطلاعات عمومی و چیستان تو پیک‌نیک بعدی برگذار بشه.

این روزها طبیعت ساسکاتون خیلی زیباست و باید سعی کنیم تا زمستون دوباره نیومده حظ کافی رو ببریم. پس خودتون رو برای پیک‌نیک بعدی آماده کنید.

 

به قلم:‌مریم

شام عروسی

بعد از انتظاری طولانی برای دوستداران فیلم قرار شد جمعه این هفته شب فیلم داشته باشیم.

خلاصه داستان: دختر مهندس باهر اعلام میکند که قصد ازدواج دارد. آقای باهر که با مشکلات مالی فراوانی دست به گریبان است ابتدا با ازدواج دخترش مخالفت میکند ولی بعدها با این امید که داماد آینده هم دخترش را خوشبخت خواهد کرد و هم با کمک او از شر مشکلات مالی اش خلاص خواهد شد تن به این ازدواج میدهد و با دست خالی عروسی بزرگ و باشکوهی ترتیب میدهد غافل از آنکه دامادش هم آدم پولداری نیست ولی...

زمان:‌ ۸ شب جمعه ۱ جون

مکان:‌ طبقه همکف ساختمان سوریس هال

پیک‌نیک در فارستری فارم

پس از چندین هفته انتظار به نظر می‌رسه که یکشنبه این هفته هوا به اندازه کافی گرمه و می‌تونیم دور هم جمع شیم و از طبیعت زیبا و کباب خوشمزه لذت ببریم. دوستانی که مایلند می‌تونن با دوچرخه بیان ما ساعت ۱۰ صبح از جلوی سیگرویلر تا فارستری فارم رکاب خواهیم زد. در ضمن PSA یه مسابقه با جایزه برگزار خواهد کرد.

مکان: فارستری فارم (Forestry Farm)

زمان:‌ ۱۱ صبح روز یکشنبه ۲۷ می

زمان حرکت با دوچرخه: ۱۰ صبح از جلوی سیگرویلر

پیک‌نیک در پایک لیک

با توجه به این که امتحان پایان ترم تمام شده و به نظر می‌رسه روز شنبه این هفته هوا آفتابی باشه تصمیم گرفتیم که یک برنامه پیک‌نیک داشته باشیم برای این هفته.

زمان: ساعت ۱۱ صبح روز شنبه ۲۸ آوریل

مکان:‌ پارک پایک لیک

اولین پیک‌نیک امسال

بوی بهار کم‌کم به سرزمین ساسکاچوان (آخرین منزل‌گاه در کره خاکی) می‌رسه. به همین مناسبت با دوستان تصمیم گرفتیم که چند ساعتی در کنار دریاچه پارک فارستری فارم دور هم جمع بشویم و کبابی بخوریم.

زمان:‌ ۱۱ صبح یک‌شنبه ۸ آوریل

مکان:‌ کنار دریاچه فارستری فارم

سال نو مبارک

یا مقلب القلوب والابصار

یا مدبر الیل و النهار

یا محول الحول والاحوال

حوّل حالنا الی احسن الحال

 برآمد باد صبح و بوی نوروز              به  کام دوستان و بخت پیروز

مبارک بادت این سال وهمه سال       مبارک بادت این روز وهمه روز

چهارشنبه سوری

  ایرانیان آخرین سه شنبه سال خورشیدی را با بر افروختن آتش و پریدن از روی آن به استقبال نوروز می روند.

چهارشنبه سوری، یک جشن بهاری است که پیش از رسیدن نوروز برگزار می شود.

 مراسم ویژه آن در شب چهارشنبه صورت می گیرد برای مراسم در گوشه و کنار کوی و برزن نیز بچه ها آتش های بزرگ می افروزند و از روی آن می پرند و ترانه (سرخی تو از من ، زردی من از تو ) می خوانند.

ظاهرا مراسم چهارشنبه سوری برگرفته از آئینهای کهن ایرانیان است که همچنان در میان آنها و با اشکال دیگر در میان باقی بازماندگان اقوام آریائی رواج دارد.

اما دکتر کورش نیکنام موبد زرتشتی و پژوهشگر در آداب و سنن ایران باستان، عقیده دارد که چهارشنبه سوری هیچ ارتباطی با ایران باستان و زرتشتیان ندارد و شکل گیری این مراسم را پس از حمله اعراب به ایران می داند.

در ایران باستان هفت روز هفته نداشتیم.در ایران کهن هر یک از سی روز ماه، نامی ویژه دارد، که نام فرشتگان است. شنبه و یکشنبه و... بعد از تسلط اعراب به فرهنگ ایران وارد شد. بنابراین اینکه ما شب چهارشنبه ای را جشن بگیریم( چون چهارشنبه در فرهنگ عرب روز نحس هفته بوده ) خودش گویای این هست که چهارشنبه سوری بعد از اسلام در ایران مرسوم شد."

"برای ما سال ۳۶۰ روز بوده با ۵ روز اضافه ( یا هر چهار سال ۶ روز اضافه ). ما در این پنج روز آتش روشن می کردیم تا روح نیاکانمان را به خانه هایمان دعوت کنیم."

"بنابراین، این آتش چهارشنبه سوری بازمانده آن آتش افروزی ۵ روز آخر سال در ایران باستان است و زرتشتیان به احتمال زیاد برای اینکه این سنت از بین نرود، نحسی چهارشنبه را بهانه کردند و این جشن را با اعتقاد اعراب منطبق کردند و شد چهارشنبه سوری."

بخش کردن ماه به چهار هفته در ایران ،پس از ظهور اسلام است و شنبه و یک شنبه و دوشنبه و ........نامیدن روز های هفته از زمان رواج آن. شنبه واژه ای سامی و درآمده به زبان فارسی و در اصل "شنبد" بوده است.

منبع:‌http://www.koodakan.org/monasebat/4shanbeh.htm

همراه با دیگر هموطنانمون در سراسر گیتی تصمیم گرفتیم آخرین چهارشنبه سال رو در کنار همدیگر جشن بگیریم. بنابرین روز سه‌شنبه ۱۳ مارچ از ساعت ۶-۸ شب در پارک ماواسین گرد هم خواهیم آمد. در ضمن با توجه به پیشنهاد دوستان جهت صرف شام به یکی از رستوران‌های شهر خواهیم رفت. با توجه به سنت دیرینه PSA آجیل چهارشنبه‌سوری رو فراهم خواهد کرد. شما هم می‌توانید با یک فلاسک چای گرمی بیشتری به محفل دوستانه بدهید.

زمان: ۶-۸ عصر سه‌شنبه ۱۳ مارچ

مکان:‌ ماواسین پارک

مردم در این روز برای دفع شر و بلا و برآورده شدن آرزوهایشان مراسمی را برگزار می کنند که ریشه اش به قرن ها پیش باز می گردد.

عروسی به سبک ایرانی

این فیلم داستان یک توریست آمریکایی است که عاشق یک دختر زیبا روی ایرانی شده است. اما پدر دختر که فردی متعصب و ضد آمریکا میباشد با این ازدواج مخالف است و خلاصه مادر دختر و دایی باید کمک کنند تا این زوج عاشق بهم برسند. 

مکان:‌ طبقه ۱۴ ساختمان سیگرویلر (Seager Wheeler)

زمان: ساعت ۷:۴۵ شنبه ۱۰ مارچ

جشن عید نوروز

همون‌طور که در پوستر بالا مشاعده می‌کنید امسال دوستان عزیزمون در مدرسه ایرانی‌ها روز ۲۴ مارچ به مناسب عید نوروز جشنی رو تدارک دیدن. برای اطلاعات بیشتر می‌توانید با شماره تلفن‌هایی که در بالا آمده تماس بگیرید. با آرزوی داشتن لحظات به یاد ماندنی در کنار همدیگر.

آتش بس

سایه ۳۳ ساله آرشیتکت است او با همسر خود یوسف ۴۰ ساله ( مهندس سازه ) در یکی از محلات خوب تهران زندگی می‌کنند. از آنجا که زندگی این دو بدلیل لج و لجبازی به بن بست رسیده شبیه یک موش و گربه جدال مداوم دارند و سایه تصمیم به طلاق می‌گیرد  برای انجام این امر به دیدن یک وکیل می‌رود ولی بدلیل یک اشتباه از دفتر مشاور خانواده سر در می‌آورد.

دوشنبه این هفته در طبقه همکف ساختمان سوریس هال از ساعت ۷:۳۰ شب فیلم آتش رو با کارگردانی تهمینه میلانی خواهیم داشت. دوشنبه شب منتظر دیدار شما هستیم.

به قلم:‌ مریم